İç siyasetimiz
Seçimler yaklaştıkça siyasi partilerimizin çekişmelerinin seviyesi ne kadar düştüğüne tanık oluyorsunuzdur. Artık mitinglerinde topladıkları kalabalıklara rakip siyasetçileri yuhalatmaya kadar vardırdılar işi. Ülkem adına çok ama çok üzülüyorum, Mustafa Kemal’in Türkiye’si böyle mi olmalıydı?

Oysa şu anda ülkemizin tüm ekonomistleri ülkemizi uyarıyor. Dış borçlar 453 milyar dolar, kısa vadede ödenmesi gereken yaklaşık 200 milyar dolar. Türkiye altından kalkamayacağı bir krize sürükleniyor.

Dış politikamıza gelirsek, ülkemizdeki hemen hemen tüm partilerin (Belki bir tanesi hariç) hiç birinin a, b, c planları yok. Hepsinin ABD planları var NATO yandaşlığı var.

Doğal olarak ABD’nin de bir Türkiye projesi var, şimdilik pusuda bekliyor ülkemizde ekonomik krizin tavan yapmasını bekliyor.

Dışişleri bakanımız ile ABD dışişleri bakanının görüşmesi, Mümbiç meselesinin uzaması, sarraf ve Hakan Atila davaları, Türk bankalarına konulacak cezalar, hepsi bekliyor.

Pentagon pusuda, dünyada küresel güçlerin mücadelesinde Türkiye’nin Rusya, İran, Çin ve de Astana işbirliğini koparmayı hesap edebilir.
Kemalist Türkiye buna asla izin vermeyecektir.

Futbol
Evet futbol, şimdi nereden çıktı bu futbol diyebilirsiniz. Sizlere yazımın başında bahsetmiştim ülkemdeki siyasi partilerimizin seviyesi gittikçe düşen çekişmelerini duymak istemiyorum.

Demiştim ya sanıyorum pek çok yurttaşımız da aynı duyguları paylaşabiliyordur. O zaman yaklaşık bir ay boyunca futbol şöleni başlıyor. Rusya’da yapılan dünya futbol şampiyonası aynı saat diliminde bulunmamız da ayrı bir şansımız.

Aslında benim de futbol tutkum var, fanatik bir Galatasaraylıyım. Ülkemizde futbol tutkusunun futbol seyircisinin Mustafa Kemal tutkusuna hayranım.

Gezi olaylarındaki yiğitçe duruşuyla Beşiktaşlıyım,  ezeli rakibim Fenerbahçe’nin son kongresinde atılan “Mustafa Kemal’in askerleriyiz” sloganının ardından Ali Koç’un “Mustafa Kemal’in yolunda yürümeye devam edeceğiz. Atamız Fenerbahçeli. Evet, Fenerbahçe’ye çok yakındı tarihte. Ama onun kimi tuttuğu önemli değil, kimin onun yolunda yürüdüğü önemli" sözlerin, çok sevdim.  Eminim, Aziz Yıldırım kazansaydı da aynı slogan atılırdı.

Neyse konumuza dönelim, ülkemizin büyük çoğunluğu dünya kupasına yoğunlaşacağından en azından bir süre kafamız dinlenir.

Ancak bir yurttaş olarak seçmenlik görevimizi ülkemizin geleceğini göz önüne alarak yerine getirmek koşulu ile.


Ulusal bir kahramanımızın hayatı; Vecihi Hürkuş
Kafkas cephesinde ilk Türk hava zaferini kazandı. (1917)
Ruslardan ele geçirilen tayyareye pervane imal etti.
İstiklal savaşında İzmir (Seydişehir) hava alanına ilk girdi ve hava alanını tek başına işgal etti.
İstiklal savaşında ilk uçuşu ve son uçuşu yapan pilot oldu.
İlk Türk tayyaresini İzmir’de imal etti. (1924)
İlk Türk tayyare fabrikasını kurdu. (1932)
İlk Türk sivil havacılık mektebini İstanbul’da açtı. (1932)
İlk Türk deniz tayyaresini İstanbul’da inşa etti. (1933)
İlk Türk özel hava yolu şirketini kurdu. (1954 Hürkuş Hava Yolları)
İstiklal savaşında üç defa TBMM takdirnamesi verilen tek kişi olarak istiklal madalyası sahibi oldu.
Havacılıkta 52 yılda 102 uçakla uçuş yaptı.

İşte size gerçek bir kahramanımızın öyküsü, onun hayatı filim oldu şimdi gösterimde, lütfen gidiniz.

Ülkemizde pek çok kahramanımız var ama film senaryo yazarları sahte kahraman yaratma gayretinde. Ne gerek var?

Ben de Hürkuş’un ailesinin İzmir temsilcisi olarak kendisine layık bir park bir anıt bir anı evi yaptıramadım, hatta körfez gemilerinin birisine ismini bile verdiremedim.

ÇOK ÖNEMLİ NOT: Sayın Osman Akbaşak son yıllardaki yazılarımı topladı. İlgilenen dostlarım şuradan ulaşabilirler:
http://www.osmanakbasak.com/Konuklarim/Orhan_Ayber/Orhan_Ayber_Yazilar.html